"शिवजयंती"

नाव त्याचं 'शिवाजी राजा'

होता तो कोहिनूर हिरा

नाव त्याचं 'शिवाजी राजा

'महाराष्ट्र माझा होता अंधारात

औरंगजेबरूपी अजगराच्या विळख्यात

अडकली होती भवानीमाता माझी

गुलामरूपी साखळदंडांच्या बेड्यांत

तेव्हा घेतला एका प्रकाशाने जन्म

शिवनेरीही झाला धन्य

होते त्याच्यावर जिजाऊचे संस्कार

आणि पाठीवर दादोजींचा हात

डोक्यावर जिरेटोप व हाती भवानी तलवार

घातला स्वराज्याचा पाया छातीवर शोषून वार

होता तो सिंहाचा छावा

खेळून गनिमी कावा

माजवून रणदुदुंभी रणांगणात

खेचून आणला विजय त्यानं आपल्या अंगणात

जिंकून घेतलं आकाश त्यानं

जिंकून घेतले दुर्ग

विशाल सागरालाही पायबंध घातला त्यानं

बांधून सिंधुदुर्ग

नजर त्याची गरूडापरी

पडली सिद्दिच्या जंजिरावरी

केली त्यानं नऊवेळा स्वारी

तरीही पडलं अपयश पदरी

असेल का दुःख यापरी

म्हणून थांबला नाही तो

झुकला नाही तो

पेटून उठला तो मर्दमराठा

भिडला थेट मुघलांना

दिलं त्यानं आव्हान डच, पोर्तुगीजांना

घेतलं अंगावर त्यानं ब्रिटिशांना

शेवटी मराठ्यांचा राजाच तो

पुरून उरला सगळ्यांना

बसून त्यानं दख्खनच्या भूमीं...त

हालवलं त्यानं दिल्लीचे तख्त

उडवली त्यानं दाणादाण औरंगजेबाची

नाव होतं त्याचं ''छत्रपती शिवाजी''

अश्या त्या महापुरूषाला माझा कोटी कोटी प्रणाम

जय भवानी , जय शिवाजी